"Wigilia dnia zmarłych"

"Ten wschód odebrał mi moją miłość.

Prawdę mówiąc nie wiem, czego spodziewałam po tej książce. A co dostałam? Potężną dawkę emocji, które trzymają do ostatniego zdania! Naprawdę nie sądziłam, że będzie to aż tak dobra lektura. Nie będzie to szczególnie długa recenzja i będzie raczej obfitowało w "ochy" i "achy", ale mimo to zapraszam.

1. Styl

To, w jaki sposób pisze Filip Zając to według mnie mistrzostwo świata. Ludzie, którzy mnie znają, wiedzą, że ja się lubię przyczepić. A tu naprawdę nie miałam do czego! Nic mi nie zgrzytało, nie chrzęściło, wszystko było pięknie.

2. Historia

Troszkę mi się nie spodobało, gdy (oczywiście już po zamówieniu, bo po co czytać wcześniej opisy...?) przeczytałam, że "Wigilia dnia zmarłych" to połączenie fantastyki i science fiction, w których to kompletnie nie gustuję. Spodziewałam się latających hobbitów czy coś równie kosmicznego i dość sceptycznie rozpoczęłam lekturę. Jednak tyle fantastyki, ile było w książce pana Zająca mogę spokojnie znieść ;) Do końca zastanawiałam się kim są Zozym, Nicol i Beatrice i to było fajne.

3. Filozofia

"Nie istnieje ani dobro ani zło,

jeżeli sami personalnie nie nadamy 

im znaczenia.

Filozofii jest w "Wigilii dnia zmarłych" dużo, nawet bardzo dużo. Chwilami czułam się przytłoczona, gdy jedna odpowiedź powodowała piętnaście kolejnych pytań. I tak właściwie jest to jedyna rzecz w książce, do której mogłabym się przyczepić. Ale to tylko mały, niemal niewidoczny minus.

4. Ilustracje

Oprawa graficzna książki jest po prostu obłędna! Gdyby na wyobraźnię czytelnika nie zadziałała treść (w co wątpię), to dzieła dokończą ilustracje. Mnie zauroczyła już okładka, a to tylko wierzchołek góry lodowej. Na tych rysunkach jest tyle detali, tyle szczególików, że miałam problem, by oderwać od nich wzrok.

5. Zozym

Wszyscy bohaterowie są fantastycznie skonstruowani, jednak to Zozym ujął mnie najbardziej. Jego sposób bycia, jego styl - rewelacja! No i jego przemówienie na balu tak dużo dało mi do myślenia, że pozwolę sobie przytoczyć fragment (choć kusiło mnie, by wrzucić tu całość).

"Ludzie się odczłowieczają, bo... jest im dobrze.

- Uśmiechnął się. - Przyczyną zła jest dobro.

Ludzie przez epoki próbowali sięgnąć gwiazd i... sięgneli. Próbowali uwolnić się z pętających ich oków, dzikiego zwierzęcego świata i... się uwolnili.

Korzystając z biblijnych alegorii, chcieli stworzyć 

raj na ziemi i... stworzyli.

Tak, drodzy państwo. Żyjemy w Edenie.

Wolni od ciągłej walki o przetrwanie, wolni od hamulców, bez myśli "stop, tego nie da się zrobić" ludzie zatracili się w swoim dobrobycie.

Dobro i zło zlało się w jedną, bezkształtną, szarą masę,

którą każdy może formować, jak mu się podoba,

jak mu w danym momencie pasuje.

Ludzkość dziś żyje bez żadnych zobowiązań. (...)

Bez wysiłku, bez problemu, bez konsekwencji.

Oto domena współczesności.

6. Podsumowanie

Jedno słowo: warto! "Wigilia dnia zmarłych" bardzo wciąga.

Filip Zając, Wigilia dnia zmarłych, wyd. Wydawnictwo Psychoskok, 2018.

"Wigilię dnia zmarłych" przeczytałam dzięki CzytamPierwszy.pl.